- A
- A
- A
Wydarzenia
Życiorys śp. Matki Elżbiety OSB ap.
śp. Matka Elżbieta OSB ap
Niżej zamieszczony życiorys śp. Matki Elżbiety OSB ap., został napisany przez nią osobiście, na prośbę J. E. Kardynała Józefa Glempa, z racji wręczenia jej w dniu 8.12.1997 r., odznaczenia ECCLESIAE POPULOQUE SERVITIUM PRAESTANTI. Widać w nim wyraźnie charakterystyczne cechy wielkiej osobowości Zmarłej, która – choć była wnuczką słynnego generała Franciszka Ksawerego Latinika i odziedziczyła po nim energiczne usposobienie i jasność umysłu - odznaczała się wielką prostotą, bezpośredniością, szczerością i pokorą.
- S. M. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej
- - Irena Maria Popiel
- Klasztor ss. Benedyktynek od Nieust. Adoracji
- Rynek Nowego Miasta 2, 00-229 Warszawa
ŻYCIORYS
Urodziłam się dnia 22 czerwca 1925 r. v Krakowie. Rodzice moi: Anna z d. Latinik i Kazimierz Popiel. Ojciec mój, inż. górnictwa, pracował w przemyślę naftowym. Do r. 1940 mieszkaliśmy w Borysławiu i we Lwowie. Podstawową szkołę oraz dwie klasy gimnazjum ukończyłam u ss. Urszulanek we Lwowie.
We wrześniu 1939 ojciec mój został powołany do wojska, potem znalazł się w Oflagu na Węgrzech, skąd został wywieziony do Dachau.
W kwietniu 1940, wraz z matką i bratem, uchodząc przed wywiezieniem do ZSSR, przedostaliśmy się do Krakowa, do rodziny mojej matki.
W Krakowie ukończyłam gimnazjum, poczym na tajnych "kompletach' organizowanych przez gimnazjum A. Mickiewicza ukończyłam liceum ogólnokształcące typu przyrodniczego i w lipcu 1944 zdałam maturę. Równocześnie, w latach 1942 - 1945 pracowałam jako pomoc w księgowości w Firmie J. Grosse S.A.
W tym czasie ukończyłam też, w ramach AK, kurs sanitarny. Od r. 1943 uczestniczyłam w tajnym duszpasterstwie akademickim prowadzonym przez oo. Dominikanów, gdzie korzystaliśmy z systematycznych wykładów z zakresu teologii.
W r. 1944 rozpoczęłam studia na Wydziale Lekarskim U.J. (jeszcze w konspiracji).
W r. 1945 zostałam przyjęta do oblatury w Opactwie Tynieckim. W r. 1947 zgłosiłam się do klasztoru, ss. Benedyktynek-Sakramentek w Warszawie, gdzie zostałam przyjęta. Przełożeni zadecydowali, abym przerwała studia. Wstąpiłam do klasztoru w listopadzie 1947. Profesję czasową złożyłam 22 czerwca 1949, uroczystą w r. 1952 i w tym też roku otrzymałam Konsekrację Dziewic z rąk J. Em. Ks. Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
W latach 1962-1967 byłam przeoryszą lwowskiego - przeniesionego na Śląsk - klasztoru naszej Federacji. Następnie, w latach 1967-1971 oraz 1977-1989 przeoryszą klasztoru w Warszawie, oraz w latach 1980-1992 prezeską Federacji naszych polskich klasztorów. W tym też czasie brałam udział w czterech międzynarodowych Zebraniach Federacji naszego Instytutu.
W latach 1984-1989 byłam członkiem Komisji Mniszek przy Opacie Prymasie Konfederacji Benedyktyńskiej i jako reprezentantka polskich Benedyktynek uczestniczyłam w międzynarodowym Sympozjum Benedyktynek, oraz w dwóch Kongresach Opatów OSB w Rzymie.
W latach 1968-1971 oraz 1981-1992 należałam do Sekcji, a potem Komisji Zakonów Klauzurowych przy Konsulcie Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych w Polsce i uczestniczyłam w pracach przy tworzeniu Konferencji Przełożonych Klasztorów Kontemplacyjnych.
W latach 1974-1994, pod kierunkiem O. Michała Mroczkowskiego, ówczesnego Prowincjała 00.Dominikanów, prowadziłam Sekretariat Podkomisji ds. pomocy klasztorom klauzurowym przy Komisji Episkopatu ds. Zakonnych.
s. M. Elżbieta Popiel OSBap
Warszawa, dnia 27 listopada 1997 r.
