kpżkk


Spotkania Konsulty z Prefektem Kongregacji - listopad 2011r.

Sprawozdanie ze spotkania

W dniach 5-6 listopada na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie odbyło się sympozjum, zorganizowane przez Krajową Konferencję Instytutów Świeckich na temat: Jak w dzisiejszym czasie być świadkiem tajemnicy wcielenia. W sympozjum tym uczestniczył Prefekt Kon-gregacji Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego Abp João Bráz de Aviz z towarzyszącą mu dr Daniela Leggio, odpowiedzialną w Kongregacji za Instytuty Świeckie. Oprócz abpa João Bráz de Aviz w sympo-zjum uczestniczyli także: Nuncjusz Apostolski w Polsce abp Celestino Migliore, bp Józef Szamocki, delegat Episkopatu ds. Instytutów świeckich oraz bp Kazimierz Gurda, przewod-niczący Komisji Episkopatu ds. życia konsekrowanego. Obecne były także Konsulty czterech Konferencji życia konsekrowanego w Polsce oraz przewodnicząca Światowej Konferencji Instytutów Świeckich p. Ewa Kusz.

*

Podczas spotkania z polskim środowiskiem instytutów świeckich dn. 5 listopada, brazylijski duchowny zachęcał do refleksji nad przemianami współczesnego świata. Zwrócił uwagę na zjawisko globalizacji, które, choć począt-kowo dotyczyło ekonomii, obecnie rozszerzyło się na wszystkie dziedziny ludzkiego życia, także na doświadczenie religijne. Zwracając się do członków instytutów świeckich, Ks. Prefekt podkreślił, iż obecnie nie wystarczy realizowanie norm prawnych, ale należy przekazać innym własne doświadczenie duchowe, stając się w ten sposób świadkiem Boga . Zachęcał, by świeccy konsekrowani byli autentycznymi uczniami Chrystusa, których Ten „umieścił w świecie i dla świata”, a także, by pogłębiali kompetencje zawodowe i oddziaływali poprzez swoją obecność w różnych środowiskach. Po swoim wystąpieniu na forum instytutów świeckich Prefekt Kongregacji udał się wraz z Nuncjuszem Apostolskim oraz bpem K. Gurdą do Niepokalanowa, gdzie spo-tkał się z Konsultą zakonów męskich w Polsce.

*

6 listopada, po Mszy św. w kościele sióstr wizytek w Warszawie, Abp João Bráz de Aviz spotkał się z Konsultą Konferencji Przełożonych Żeńskich Klasztorów Kontemplacyjnych za klasztorną klauzurą. W spotkaniu tym uczestniczyli także abp Celestino Migliore, Nuncjusz Apostolski w Polsce oraz bp Kazimierz Gurda, przewodniczący Komisji Episkopatu ds. Życia Konsekrowanego. Przewodnicząca Konferencji KPŻKK, M. Weronika Sowulewska krótkim sprawozdaniem o życiu, działalności i celach Konferencji zapoznała Ks. Prefekta z ogólną sytuacją życia klauzurowo-kontemplacyjnego w Polsce. Hierarcha natomiast po-dzielił się swymi spostrzeżeniami na temat życia zakonnego, głównie w krajach europejskich. Zwrócił uwagę na kilka charakterystycznych elementów:

Następnie Arcybiskup odpowiadał na pytania, jakie Konsulta KPŻKK skierowała do niego. Pierwsze pytanie było następujące:

  1. Jakie są oczekiwania Księdza Prefekta względem życia klauzurowego żeńskiego, a szczególnie polskiej Konferencji Żeńskich Klasztorów Kontemplacyjnych?

    Ks. Prefekt odniósł to pytanie nie tylko do siebie, ale ogólnie do Kościoła i jego oczeki-wań wobec życia klauzurowego, zachęcając zakony do wierności regułom, konstytucjom i własnemu charyzmatowi. Zwrócił uwagę na to, że reguły są pełne mądrości i że należy starać się żyć w bliskości z nimi i z duchem założyciela.

    Powiedział także, że należy być wrażliwym na kulturę obecnego czasu, która „jest kulturą inną niż 50 lat temu”. Zauważył, że współczesne przemiany, szybka komunikacja i dostęp do wszelkiego rodzaju informacji ( Internet ) powoduje, że „świat staje się odkryty”, a „czas i przestrzeń nabiera innego znaczenia”. Dlatego nasza kultura, dawniej bardzo chroniona, w obecnym czasie stała się dostępna dla wszystkich mieszając się z innymi kulturami, co z kolei wprowadziło w życie wspólnot pewną nowość, niosącą także zagrożenia. Arcybi-skup zwrócił uwagę na to, że to co we współczesnym świecie najbardziej zostało dotknięte kryzysem to relacje, zwłaszcza w odniesieniu do roli mężczyzny, kobiety i rodziny. Spostrzegł, że dzisiejsza kultura drugiego człowieka postrzega bardziej przedmiotowo, traktu-jąc go często jako zagrożenie. Zycie wspólnot zakonnych w dużej mierze także zostało dotknięte formą indywidualizmu, w których zapomina się o drugim, próbując przeżywać swo-je życie na płaszczyźnie ja – Bóg, a nie ja – Bóg i bliźni.

    Ks. Prefekt zadał pytanie: ”czy możliwe, aby jakaś osoba należąca do Boga nie była zdol-na do relacji międzyludzkich?” Uznał, że bardzo ważne jest, aby te pytania sobie stawiać, aby mogły one wydobyć się na światło konfrontując nasze postawy i zachowania. Kolejne pytanie dotyczyło tego” kim dla mnie jest Bóg?, jak postrzega Go osoba konsekrowana w swoim życiu zakonnym? Przywołując z kart Ewangelii postać Bogatego młodzieńca, abp João Bráz de Aviz określił go mianem „ Świętego bez Boga”, powiedział, że w życiu zakonnym nie wystarczy zachowywać tylko prawa kodeksu moralnego, ale nade wszystko należy oddać Bogu serce, z całym swoim życiem, czego nie uczynił doskonale przestrzegający Prawa Bogaty młodzieniec.

    Watykański Hierarcha zauważył, że kryzys ojcostwa i rodziny ma także negatywny wpływ na przeżywanie dziecięctwa Bożego, w znaczeniu „dać się Bogu”. Brak relacji i prawidłowych więzi w rodzinie odbija się negatywnym skutkiem na relacjach międzyoso-bowych w klasztorach. Jako więc zasadniczy problem życia zakonnego Ks. Prefekt uznał brak prawidłowych relacji.

  2. Jak Ksiądz Prefekt widzi nasze otwieranie się na znaki czasu w sprawie formacji i dokształcania na zewnątrz klauzury, aby jednocześnie zachować wierność naszemu charyzmatowi?

    Abp João Bráz de Aviz do tego pytania podszedł z dużą dozą ostrożności i dystansu wskazując na zakorzenienie we własnym charyzmacie i regułach, troszcząc się raczej o dokształcanie wewnątrz wspólnoty. Prefekt watykańskiej dykasterii dopuścił możliwość zjazdów formacyjnych, zalecił jednak, aby były one organizowane w ramach jednego chary-zmatu i w jednym z klasztorów danej rodziny zakonnej. Zaznaczył, że Kongregacja nie chce, aby Mniszki kontemplacyjne opuszczały klauzurę i przestrzegł przed możliwością rozmycia własnej tożsamości przy formacji i dokształcaniu w formie wielocharyzmatowej, nie wykluczając jednak możliwości korzystania z formacji obejmującej wartości wspólne dla życia klauzuro-wego jako takiego. Na pierwszym miejscu postawił jednak spotkania formacyjne organizo-wane w ramach jednego charyzmatu. Arcybiskup odwołał się w tym miejscu do relacji, jakie istnieją w Trójcy Przenajświętszej, ukazując je jako wzór zarówno wspólnotowego jak i in-dywidualnego życia każdego człowieka, a w szczególności osoby konsekrowanej i zaznacza-jąc różnicę posłań Osób Boskich. Mówił:” Ojciec w Trójcy Świętej nigdy nie będzie Synem, a Syn nigdy nie będzie Ojcem. Duch Święty nie jest ani Synem, ani Ojcem, ale w zjednoczeniu ze sobą Osoby Boskie są Jednym Bogiem”. W życiu zakonnym należy zachować różno-rodność charyzmatów, ale jedność w drodze. Ks. Prefekt zalecił, aby troszczyć się o aspekt monastyczny życia klauzurowego, z zachowaniem własnej tożsamość i unikania tego, co poza nią wykracza, bo – jak powiedział – „nie jesteśmy z życia czynnego”. Zwrócił uwagę na to, że czytanie Pisma Świętego, czy dokumentów Kościoła jest także formą studiowania. Arcybiskup uznał, że współczesne środki przekazu, takie jak Internet również mogą służyć do pogłębiania formacji, przy założeniu, że obejmować będą wszystkich członków wspólnoty.

  3. Jak Ksiądz Prefekt widziałby stosowanie zalecenia z Vita Consecrata nr 53: „Zachęcam Konferencje Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich i Żeńskich oraz Kon-ferencje Instytutów Świeckich, aby starały się utrzymać jak najczęstsze i regularne kontakty z Kongregacją ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, wyrażając przez to swą komunię ze Stolicą Apostolską”.

    Na to pytanie Ks. Prefekt z prostotą i szczerością dawał odpowiedź, wskazując najpierw na trudności w relacjach i komunii jakie przeżywa sama Kongregacja. Poprosił o modlitwę w intencji pracowników Kongregacji, gdyż jak powiedział, zdaje sobie sprawę, że wielu zakonników z powodu wspomnianych trudności oddaliło się od Kongregacji. Arcybiskup za-znaczył także, że w obecnej chwili te problemy zostały przezwyciężone. Podzielił się także swą pracą i sposobem wydawania ważnych dokumentów. Wyraził swe pragnienie, aby relacje z zakonnikami mogły przebiegać w duchu braterstwa i wzajemnego zaufania. Z zadowoleniem Ks. Prefekt przyjął sprawozdanie z życia i działalności KPŻKK, obiecując, że zaraz po powrocie do Rzymu zapozna się z nim jeszcze raz, bardziej szczegółowo.

*

Na zakończenie spotkania abp João Bráz de Aviz wskazał na życie monastyczne, jako zasadnicze w Kościele. Powiedział:” Nie stańcie się zmęczonymi, ani nieszczęśliwymi, musicie być szczęśliwe!” Prosił także, by osoby starsze mogły mieć swoje miejsce we wspólnotach, by były kochane i by się ich nie pozbywano. Ar-cybiskup ucieszył się, że na gruncie polskim osoby starsze nie są odsyłane do domów opieki, ale do końca swoich dni żyją w swych klasztorach macierzystych.

Jako wyraz wdzięczności za dar spotkania i symbol modli-tewnej pamięci sióstr klauzurowych, M. Weronika Sowulewska przekazała Ks. Prefektowi ikonę Matki Bożej Znaku, symbolizującą życie kontemplacyjne, a namalowaną przez karme-litankę z Kielc.

*

Zaraz po spotkaniu z Konsultą KPŻKK, Ks. Prefekt udał się na spotkanie z zarządem Konferencji Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych, a w go-dzinach popołudniowych spotkał się z wszystkimi czterema Konsultami Konferencji życia konsekrowanego w Polsce. W czasie tego spotkania abp João Bráz de Aviz, odpowiadał na pytania, jakie poszczególne Konsulty kierowały do niego.

W odpowiedziach Arcybiskupa dawało się zauważyć nić przewodnią jego myśli, którą można byłoby określić mianem Miłujcie!, ponieważ kluczem do prawidłowych relacji może być tylko miłość. Wskazywał także na wiarę, jako życiowe do-świadczenie, wyrażające się w codziennych postawach, a nie tylko intelektual-nym przylgnięciu do Boga. Ks. Prefekt posługując się myślą Benedykta XVI powiedział, ze współczesnemu światu najbardziej „potrzebni są ludzie, którzy mówią do Boga, aby mogli mówić o Bogu”. Świadectwo życia ma moc przyciągania samo w sobie. Za-chęcał osoby konsekrowane do tego, aby Bóg stawał się pasją ich życia. Arcybiskup z prostotą mówił także o problemach, z którymi boryka się Kościół, o podziałach jakie istnieją wśród chrześcijan, osób konsekrowanych i w samej Kongregacji. Zalecał „przejrzyste posłuszeństwo” i wytrwałe budowanie relacji międzyosobowych, które mają przezwyciężyć postawy indywidualistyczne i ambicjonalne.

Na koniec spotkania Ks. Prefekt podzielił się trudnymi epizodami z własnego życia, które ubogaciły wszystkich zebranych zacieśniając jeszcze bardziej atmosferę wzajemnej otwartości i zaufania.

góra strony